ย้อนรอยประวัติศาสตร์เมืองอุดรธานีที่"วัดหนองบัวกลอง"

[kod]

"…บริเวณใกล้เคียงที่สร้างวังของกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม (ซึ่งปัจจุบันเป็นวัดมัชฌิมาวาส) มีโนนอยู่แห่งหนึ่ง ชาวบ้านเรียกว่า "โนนหมากแข้ง" มีเจดีย์ศิลาแลง มีสัณฐานดังกรงนกเขาตั้งอยู่ที่โนนนั้น เล่ากันสืบมาว่า เป็นเจดีย์ก่อคร่อมตอหมากแข้งใหญ่ นัยว่ามีต้นหมากแข้งขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง "พระเจ้าแผ่นดินกรุงล้านช้างร่มขาว" ได้ให้มาโค่นไปทำกลอง และ ทำเป็นกลองขนาดใหญ่ได้ถึง ๓ ใบ ใบหนึ่งเอาไปไว้ที่ "นครเวียงจันทน์" ใช้ตีเป็นสัญญาณบอกเหตุในเมื่อข้าศึกศัตรูมาราวี เมื่อตีกลองใบนี้พระยานาคจะขึ้นมาช่วยรบข้าศึกศัตรูให้พ่ายแพ้ แต่ภายหลังถูก "เชียงเมี่ยง" ไปหลอกให้ทำลายกลองใบนี้เสีย "ชาวเวียงจันทน์" จึงไม่มีพระยานาคมาช่วยดุจในอดีต ใบที่สองนำไปไว้ที่ "พระนครหลวงพระบาง" ส่วนใบที่สามเป็นใบที่เล็กกว่า ๒ ใบนั้น ได้นำไปไว้ที่ "วัดหนองบัว" ซึ่งตั้งอยู่ติดกับถนนสายอุดร-สกลนคร ห่างจากทางรถไฟประมาณ ๕ เส้น ยังมีเจดีย์ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน) เพราะมีกลองหมากแข้งอยู่ที่วัด ซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งหนองบัว จึงเรียกว่า "หนองบัวกลอง" (แต่ในปัจจุบันคำว่ากลองหายไป คงเหลือแต่หนองบัวเท่านั้น ชาวบ้านจึงเรียกชื่อว่า “วัดหนองบัว” ตามเดิม แต่ปัจจุบันได้ตั่งชื่อว่า “วัดอาจสุรวิหาร”) ต้นหมากแข้งต้นนี้คนในสมัยก่อนไม่มีความชำนาญในมาตรวัด จึงบอกเล่าขนาดไว้ว่า ตอต้นหมากแข้งนั้น ภิกษุ ๘ รูปนั่งฉันจังหันได้สะดวกสบาย…"

หลักฐานเรื่องเจดีย์ที่ก่อคร่อมตอหมากแข้งนั้น ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว เพราะมีการสร้างโบสถ์วัดมัชฌิมวาสทับไปเรียบร้อยแล้ว แล้วเรื่องกลองที่อยู่วัดหนองบัวกลองล่ะยังมีอยู่มั้ย?? อยากรู้เหมือนกันใช่มั้ยครับ งั้นตามเรามาเลยครับ